- zapylić (się)
- zapylić (się) {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}zapylać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zapylić (się)
Look at other dictionaries:
zapylać się – zapylić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o roślinach: ulegać zapyleniu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapylić — dk VIa, zapylićlę, zapylićlisz, zapylićpyl, zapylićlił, zapylićlony zapylać ndk I, zapylićam, zapylićasz, zapylićają, zapylićaj, zapylićał, zapylićany 1. «pokryć pyłem, zakurzyć; zanieczyścić pyłem powietrze, atmosferę» Zapylone liście drzew.… … Słownik języka polskiego
zapylenie — n I 1. rzecz. od zapylić. 2. «obecność pyłu w atmosferze» Zapobiegać zapyleniu. Pomiary zapylenia. zapylenie się rzecz. od zapylić się … Słownik języka polskiego
zakurzyć — dk VIb, zakurzyćrzę, zakurzyćrzysz, zakurzyćkurz, zakurzyćrzył, zakurzyćrzony 1. «pokryć kurzem, zaprószyć czymś sypkim; zapylić» Zakurzyć obuwie, ubranie. Zakurzone meble, książki. 2. pot. «zapalić papierosa, fajkę» Przystanęli, żeby zakurzyć.… … Słownik języka polskiego
